Zwanger en (te) misselijk?
Wat als je zwanger raakt en wel heel erg misselijk wordt? Het overkwam mij voor het eerst zo'n acht jaar geleden, toen ik zwanger raakte van onze zoon Jozua. Ik keek destijds om me heen naar vriendinnen die al moeder waren geworden en ook gekampt hadden met misselijkheid en ik dacht dat ik me aanstelde. Niets bleek minder waar, maar ik had nog geen idee dat mijn misselijkheid heel anders was dan die van hen. Na meerdere doktersbezoeken en bij mijn eerste ziekenhuisopname kreeg ik de diagnose Hyperemesis Gravidarum: zwangerschapsmisselijkheid die doorslaat. Na mijn zwangerschap schreef ik mijn verhaal op, omdat er nog geen enkel Nederlandstalig boek beschikbaar was over de ziekte. Maar misschien nog wel meer, omdat ik me negen maanden totaal onbegrepen had gevoeld. Ook door mijn familie, vrienden en als ik heel eerlijk ben zelfs door de zorgprofessionals om mij heen.
Inmiddels is de 3e druk van het boek bijna uitverkocht en ligt het boek bij vele verloskundigenpraktijken en huisartsen en is het doorgegeven door menig zieke, zwangere vrouwen aan familieleden en vrienden. Omdat Hyperemesis Gravidarum uitleggen op het moment zelf soms net even teveel gevraagd is, want hoort misselijkheid er tijdens een zwangerschap niet gewoon een beetje bij?
Ketonen meten geen uitdroging.
Sinds het schrijven van het boek over Hyperemesis Gravidarum heb ik niet stilgezeten, vooral toen ik tijdens mijn 3e zwangerschap ruim 5 jaar later ontdekte dat er nog weinig veranderd was rondom de zwangerschapsziekte. Inmiddels bestaat de 3e druk van het boek over HG dan ook niet meer alleen uit mijn verhaal van mijn eerste zwangerschap, maar ook uit verschalen van mijn naslepen. Daarnaast is het gedeelte met praktische informatie aangevuld met tientallen tips en onder andere informatie rondom ketonen.
Als er iets is waar ik enorm tegenaan liep namelijk in de afgelopen jaren was het wel het meten van ketonen. Ook tijdens mijn laatste zwangerschap moest ik urine inleveren bij mijn huisarts als voorwaarde om doorverwezen te kunnen worden naar het ziekenhuis. Maar, ketonen meten geen uitdroging, maar vetafbraak. En voor vrouwen met HG kan dit verschil letterlijk van levensbelang zijn voor haar en/of haar ongeboren kindje. Want, wat als je niet doorverwezen wordt als je geen ketonen hebt en daarom niet de medische hulp krijgt die je nodig hebt?
Als wanhoopsdaad plaatste ik tijdens mijn laatste zwangerschap een noodkreet op Instagram. Met succes. Het bericht ging viraal en aan de hand van het bericht is een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd door de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen (KNOV).
Wil je mijn verhaal lezen? Heb jij behoefte aan praktische informatie? Bestel dan hier het boek over Hyperemesis Gravidarum.
Reactie plaatsen
Reacties